Bezoek grafkapel De Naeyer in Willebroek op Open Monumentendag

Erfgoed 2 min

Gemeente Willebroek en IGEMO slaan de handen in elkaar om elke twee maanden een stuk erfgoed in de kijker te zetten. Naar aanleiding van Open Monumentendag schijnen we ons licht op de pas gerestaureerde grafkapel van Louis De Naeyer.

Foto van de gerestaureerde grafkapel op de begraafplaats van Willebroek

Louis De Naeyer bij leven

Louis de Naeyer was ongetwijfeld een van de meest invloedrijke personen in de geschiedenis van Willebroek. Hij was voor Willebroek een belangrijk industrieel die door de inplanting van zijn bedrijf en de oprichting van talrijke woningen en een liefdadigheidsinstelling, een stimulator was voor de groei en bloei van de gemeente.

Louis de Naeyer werd in 1827 in Lebbeke als jongste zoon geboren in een schrijnwerkers- en handelaarsfamilie. Hij startte in Willebroek, dat destijds slechts 3500 inwoners telde en ideaal gelegen was langs het kanaal, een fabriek met lompen, het basismateriaal voor de fabricatie van papier. In 1860 kreeg hij de toestemming voor de bouw van een papierfabriek en twee stoommachines. Zijn fabriek produceerde dagelijks al gauw tonnen papier en hij werd een grote speler op de markt.

Vijfentwintig jaar later legde Louis de Naeyer de eed af als burgemeester van Willebroek. Dat zou hij blijven tot aan zijn dood op 16 februari 1902. Hij was toen 74 jaar.

Papierfabriek De Naeyer anno 1891

Bijzondere grafkapel

In 1875 overleed Eduard, de zoon van Louis De Naeyer, op achtjarige leeftijd. Niet toevallig kocht De Naeyer een private begraafplaats aan de Brandstraat voor zijn zoon. In 1882 (De Naeyer was toen dienstdoende burgemeester) koos de Willebroekse gemeenteraad wijk Den Brand als nieuwe begraafplek. Tot die tijd werden overledenen begraven rond de Sint-Niklaaskerk.

Toen Louis zelf overleef werd op de nieuwe begraafplaats een graftempel opgericht door beeldhouwer en architect Clément Jonckheer. De huidige gemeentelijke begraafplaats werd gebouwd rond deze grafkapel en respectievelijk vergroot in 1907, 1922 en ca. 1970-1975. De kapel werd gebouwd in neoclassicistische stijl die sterk lijkt op de klassieke Romeinse tempels. In 1998 werd de kapel officieel beschermd als monument en is ze eigendom van de gemeente.

Grondige restauratie

De grafkapel bevond zich een lange tijd in slechte staat. Met spanners werd het gebouw bijna letterlijk bij elkaar gehouden. Op 21 augustus 2017 startte de langverwachte restauratie van de grafkapel. De gemeente had een volledig subsidiedossier opgesteld, maar moest meer dan vijf jaar wachten op de uiteindelijke restauratiepremie. De volledige grafkapel werd tijdens de restauratie grondig onder handen genomen. Het grootste werk bevond zich in de kelder: deze werd volledig gestut. Ook de natuurstenen elementen, waar de muren en het dak werden uit opgebouwd, werden opgekuist, hersteld en indien nodig vervangen. De prachtige bronzen deur werd uitvoerig gerestaureerd en in ere hersteld. De werken namen een half jaar in beslag en werden in het voorjaar van 2018 afgerond.